به نقل از «خرداد»

کشف شمشیر مرموز و زیبای ۳ هزار ساله؛ در آغوش اسکلت باستانی! +تصویر

تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۱۱۷۳۲

بیشتر بقایای عصر برنزِ اطراف نوردلینگن متعلق به فرهنگ اورنفیلد است که حدود ۱۳۰۰ قبل از میلاد ظهور کرد. این فرهنگ از فرهنگ پیش از خود یعنی تومولوس نشات گرفت و در فلزکاری سلاح‌ها و زره‌های برنزی به مهارت‌های پیشرفته‌ای دست یافت.

به گزارش فرادید، این شمشیر میان ذخائر اشیاء تدفینی و بقایای یک مرد، زن و کودک پیدا شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کشف برای این بخش از آلمان بسیار نادر است، چون بیشتر گورتپه‌های آنجا در دوران باستان غارت شده یا در قرن نوزدهم باز شده‌اند.

چیزی که باعث شگفتی باستان‌شناسان شده این است که این شمشیر به شکلی بسیار سالم حفظ شده و هنوز می‌توان درخشش تیغۀ نقره‌فام آن را مشاهده کرد. در تصاویری که از این شمشیر گرفته شده، بقایای اسکلت‌ها و همینطور چند نوک پیکان برنزی را نیز می‌توان مشاهده کرد.

دستۀ این شمشیر به شکل زیبایی تزئین شده است، در حالی که روی تیغه‌ی آن هیچ نشانی از ضربه دیده نمی‌شود، به این معنا که احتمالاً این شمشیر کارکرد تشریفاتی داشته یا نمادی از یک مقام بالا بوده است. با این حال، به گفته محققان، این شمشیر می‌توانسته به عنوان یک سلاح مؤثر عمل کند، چون از مرکز ثقل آن در قسمت جلویی تیغه پیداست که می‌توانسته برای بریدن مورد استفاده قرار گیرد.

ماتیاس پفیل، رئیس اداره حفاظت از بنا‌های تاریخی ایالت باواریا گفته است: «شمشیر و محل دفن آن باید بررسی شود تا باستان‌شناسان بتوانند این یافته را با دقت بیشتری طبقه‌بندی کنند. اما پیش از آن می‌توان گفت: شرایط استثنایی است و چنین یافته‌ای بسیار نادر است!»

در حال حاضر، این پرسش در حال بررسی است که شمشیر ساخت داخل بوده یا وارداتی بوده. در عصر برنز سه مرکز اصلی توزیع برای شمشیر‌های هشت ضلعی از این نوع وجود داشت، یکی در جنوب آلمان و دیگری در شمال آلمان و دانمارک.

مقایسه تکنیک‌های ریخته‌گری و تزئینات نشان می‌دهد برخی از شمشیر‌های هشت ضلعی شمال ظاهراً کپی فرم‌های آلمان جنوبی هستند، در حالی که قطعات دیگر ممکن است واردات اصیل یا محصول «صنعت‌گران دوره‌گرد» باشد.

منبع: خرداد

کلیدواژه: باستان شناسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۱۱۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف فسیل دست نخورده یک گونه کانگوروی عجیب

فسیل تقریباً دست نخورده گونه‌ای از کانگوروها که ۴۶ هزار سال است منقرض شده‌اند، در استرالیا کشف شده است که یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های یک گونه منقرض شده در استرالیاست که ۷۱ درصد استخوان‌های آن حفظ شده است.

به گزارش ایسنا، دانشمندان موزه ویکتوریا اسکلت دست نخورده یک کانگوروی جوان از گونه Simosthenurus occidentalis را که معمولاً به عنوان «کانگوروی کوتاه‌صورت» شناخته می‌شود، کشف کردند.

به نقل از آی‌ای، این فسیل که از غاری در نزدیکی منطقه بوچان در گیپسلند استرالیا به دست آمده است، یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های گونه‌های منقرض شده در این کشور است که ۷۱ درصد استخوان‌های این حیوان حفظ شده است.

این کشف مدیون نگاه دقیق جاشوا فان‌ دایک یکی از محلی‌های منطقه گیپسلند است که در سال ۲۰۱۱ به طور تصادفی با این بقایای فسیل شده در یک غار برخورد کرد.

فان دایک با بازگویی این صحنه اظهار داشت: این فسیل پشت چند سنگ افتاده بود و انگار مستقیم به من نگاه می‌کرد. خانواده فان دایک که سابقه غارنوردی دارند، از دهه ۱۹۹۰ با دیرینه شناسان موزه ویکتوریا همکاری می‌کنند و به طور فعال غارهای مجاور محل زندگی خود را کاوش می‌کنند.

استخراج اسکلت فسیل شده این کانگوروی کوتاه‌صورت موفقیت کمی نبود و به بیش از ۵۸ ساعت تلاش غارنوردی در یک دوره دو ساله نیاز داشت. این کشف بر سهم ارزشمند افراد خارج از بدنه جامعه علمی به ویژه غارنوردان تفریحی تاکید می‌کند که اوقات فراغت خود را به کشف و استخراج چنین آثار ارزشمندی از اعماق غارها اختصاص می‌دهند.

استخراج فسیل

تیم زیگلر، دیرینه‌شناس مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا که رهبری این کاوش را برعهده داشت، تأکید می‌کند که چنین فسیل‌های کمیابی با چنین کیفیت و کمالی در استرالیا نادر هستند.

پژوهشگران می‌گویند احتمالا این کانگوروی جوان نگون‌بخت چندین هزار سال قبل از انقراض گونه خود بر اثر سقوط تصادفی در ورودی مخفی این غار قربانی شده است.

کشف این اسکلت کاملاً دست نخورده در کشف اسرار پیرامون سبک زندگی این موجود منقرض شده بسیار مؤثر است. زیگلر می‌گوید: اکنون می‌توانیم بفهمیم که آنها چه کاری می‌توانستند انجام دهند.

شایان ذکر است تنها یک فسیل دیگر از یک کانگوروی کوتاه‌صورت وجود دارد که به اندازه این فسیل کشف شده در بوچان، تقریباً نیم قرن پیش در استرالیای جنوبی کشف شد.

آنچه این فسیل به ما می‌گوید

این کانگوروی کوتاه‌صورت تازه کشف شده توسط پژوهشگران به عنوان یک کانگوروی نوجوان شناخته شده است، اما احتمالاً وزن قابل توجهی تا ۸۰ کیلوگرم داشته است. این کانگورو بینش‌هایی را در مورد موجودی ارائه می‌دهد که با همتایان امروزی خود همزیستی داشته است.

کانگوروی کوتاه‌صورت که با سر متمایز و فک پایینی قوی یادآور کوالاها و پانداهاست، سازگاری‌هایی داشته که به او امکان می‌داده از گیاهان سخت‌تری مانند شاخه‌ها تغذیه کند.

پژوهشگران حدس می‌زنند که هیکل تنومند این گونه کانگورو و خویشاوندان آن ممکن است بر حرکت آنها تأثیر گذاشته باشد که به طور بالقوه نشان دهنده حرکتی است که بیشتر شبیه به راه رفتن است تا پریدن که مشخصه شناخته شده کانگوروهای امروزی است.

کانگوروی کوتاه‌صورت قربانی یک رویداد انقراض فاجعه بار شده است که ۸۵ درصد از پستانداران، خزندگان و پرندگان جثه بزرگ استرالیا را از بین برد. عوامل موثر در مرگ آنها شامل تغییرات محیطی است که با سرد شدن و خشکسالی مداوم، از بین رفتن زیستگاه، بیماری‌ها و فعالیت‌های انسانی مانند افزایش آتش سوزی مشخص می‌شود.

زیگلر کانگوروهای کوتاه‌صورت را به عنوان کیسه‌دارانی که زمانی در سراسر قاره شکوفا و پراکنده بودند، تعریف می‌کند. وی خاطرنشان کرد: انقراض ناگهانی آنها در کنار تقریباً تمام جانوران بزرگ استرالیا یک یادآوری عمیق برای دفاع از محیط‌های مدرن ما در برابر چنین موضوعی است.

انتهای پیام